کد مطلب:25092 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

وقتي كه پاي عقيده و حمايت از كشور در ميان باشد. با ترس از مرگ چگونه برخورد كنيم؟

ترس از مرگ علل گوناگوني دارد امّا علّت عمده آن است كه انسان مرگ را نابودي بداند. در حالي كه مرگ استمرار اين زندگيست. و انتقال از جزيره اي به جزيره ديگر مي باشد. مفهوم اعتقاد به معاد همين است.
قرآن عزيز پا را فراتر از همه انديشه ها گذاشته و مرگ را يك آفريده خداوند مي داند و حتّي مرتبه زندگي را بعد از آن ذكر مي كند. در سوره ملك مي خوانيم: «خلق الموت و الحيواة; خداوند مرگ و زندگي را آفريد.» چرا؟ «ليبلو كم...;(1) تا شما را بيازمايد...»
از همين جا يك دليل ديگر ترس معلوم مي شود. يعني وقتي هدف را ماندن در همين دنيا بدانيم و به آن دلخوش باشيم و از آزمايش غافل شويم. دلبستگي ايجاد مي شود و مرگ وحشت زاست چون مفادي كوچ است. امّا با توجّه به هدف و توجّه به استمرار حيات و حقارت دنيا در نزد اولياء و شهيدان و درسهايي كه در باطن خود دنيا مثل بيماريها و حوادث ناگوار موجودات، دل انسان وسعت مي يابد و حتّي شوق مرگ در انسان زنده مي شود. بايد به اين حالت اولياء مراجعه كرد. علي((عليه السلام)) در اوصاف متقين مي فرمايد: اگر نبود اجلي كه خداوند بر آنان نوشته است، روح بي قرارشان از تن پرواز مي كرد. از اشتياقي كه به ملاقات پروردگارشان دارند(2).
از ابوذر((عليه السلام)) پرسش شد چرا ما از مرگ خشنود نيستيم؟
فرمود: اگر در خانه اي خوب و زيبا زندگي كرده باشيد و بخواهند شما را به خانه اي
ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره ملك، آيه 2.
2 - نهج البلاغه، خطبه متقين.

ـ2ـ
مخروبه منتقل كنند ناراحت نمي شويد؟
پس شما خانه دنيا را آباد كرده و براي آخرت چيزي نفرستاده ايد و توشه اي آماده نكرده ايد. اين دليل ناخشنودي شماست.
در اين باره مطالب و منابع زيادي موجود است. بايد مراجعه كرد.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ3ـ